We hebben nieuwe plastic tasjes. Geen
gewone, nee, helemaal GROEN. Echt groen dus. Je kunt ze thuis vullen
met groenteafval en dat met tasje en al op de composthoop mikken. Dat
ziet er misschien raar uit maar het kan! Onze nieuwe tasjes zijn
gemaakt van...... mais!
Ik moest echt nodig nieuwe tasjes laten
maken. We hadden nog maar één doos. Ik zag er tegenop want ik had
net die documentaire gezien over het plasticafval in de oceanen. Al
die zielige meeuwen en schilpadden met plastic in hun bek en buik. Bah! Dat kan toch niet meer in deze tijd. Ja ik weet het wel, mensen
moeten ZELF hun eigen tasje meenemen. Maar dat doen ze niet. Ze nemen
ook geen tasje als je er een € 0,50 voor vraagt. Maar dat vindt ik
dan weer zo armoedig. Toen kwam ik na wat speurwerk op de groene
tasjes uit. Die zijn het geworden. Ze zijn heel dun, maar het werkt
prima. En we geven ze nog steeds alleen als het regent, of als iemand
erom vraagt. Alleen.... ze zijn zo lelijk!
Het is
nog in de experimentele fase en ze zijn er alleen maar in het groen
en je kunt ze ook nog niet zelf laten bedrukken. Er staan maiskolven
op gedrukt. Dus wie nu bij Stanley & Livingstone om een tasje
vraagt krijgt een heel lelijk tasje, maar het is dan wel groen.
Links ons oude tasje, rechts het nieuwe. |
Even nog over onze oude tasjes. We
hebben ze niet altijd gehad.
Je moet als je begint met een bedrijf
niet meteen voor duizenden euros uitgeven aan briefpapier en bedrukte
enveloppen en dat soort werk. Dat hebben we de eerste jaren ook niet
gedaan. Gewoon kopiëren op wit papier. Klaar. In de winkel pakken we
alles in in bruin papier. Dat is ook een beetje om te voorkomen dat
mensen om een tasje vragen. Maar ja, op regenachtige dagen heb je ze
toch nodig. Plastic tasjes. We regelden dan tasjes van leveranciers
met hun logo erop. Of we kochten van die witte onbedrukte tasjes in
bij Blitz. Maar eindelijk na 5 jaar was het zo ver.
Onze eerste eigen plastic tasjes van de
winkel. Oh wat waren we trots toen. Ik heb ze zelf ontworpen met al
die kleine logotjes op een rij. We deelden ze dan uit aan klanten. De
eerste keer dat ik in de stad liep en iemand zag lopen met zo'n
Stanley & Livingstone tasje gaf toch wel een speciaal
gevoel. De tweede keer was iets minder want het hing aan het
stuur van de fiets van een zwerver met nog zeker 15 andere tasjes.
Dat brengt je dus weer met de benen op de grond. Maar die tasjes kwam
je op de gekste plekken tegen. Ik heb er wel eens een gezien op TV
in de kleedkamer van een sportclub, in de rij voor het Rijksmuseum in
Amsterdam en ook in de metro van Parijs.
Maar nu gaan we afscheid nemen. Groen
zijn doet soms ook een beetje pijn. DAG TASJES!
Harry Berg
Heb je een winkel? Bio plastic
draagtassen zijn te koop bij bij Paardekooper – Rijn 18 Den Haag
Nu maar wachten tot we ze zelf kunnen laten bedrukken |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten